ارزیابی شاخص های شهر دوستدار کودک در محلات شهری (نمونه موردی: محله منیریه)

با گسترش موج شهرنشینی در دنیا از سویی و افزونی جمعیت از سوی دیگر، کودکان در تحولات مدرن شهری نادیده گرفته می شوند و لزوم توجه به آنها در شهرها بیش از پیش احساس می شود. شهر یک واقعیت زنده و پویا است که نباید خود را بر کودک تحمیل کند، بلکه باید متناسب با شخصیت او شکل گیرد. در زمینه ارتباط شهر با کودک، نظریات فراوانی وجود دارد که معتبرترین آن ها «شهر دوستدار کودک» است که برای اولین بار در دهه 90 توسط یونیسف یا همان صندوق حمایت از کودکان ارائه شده است. از این رو پژوهش کاربردی حاضر، با روش توصیفی- تحلیلی ابتدا به شناسایی ویژگی های شهر دوستدار کودک پرداخته و سپس براساس این ویژگی داده نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید محله منیریه در قالب تحلیل یکپارچه SWOT بررسی می نماید و در نهایت راهبردهای اقتضایی، انطباقی، تهاجمی و تدافعی را پیشنهاد نموده است.

کلیدواژه ها:

کودک ، شهر دوستدار کودک ، محلات شهری ، منیریه