تطبیق سنجی تحلیلی معماری عبادی گوتیک فرانسه با معماری دینی سلجوقی ایران (نمونه موردی: کلیسای جامع نوتردام پاریس و مسجد جمعه اصفهان)

هنر و معماری گوتیک در بازه ی زمانی قرن دوازدهم تا شانزدهم میلادی در اروپا جریان داشته است. این شیوه هنری از فرانسه آغاز شد و به انگلستان، اسپانیا و آلمان و سایر مناطق اروپای غربی و شمالی راه یافت. در این معماری سه رویکرد غالب حاکم است. رویکرد سازه ای، ظرافت بصری و ویژگی سمبولیک. دوره ی سلجوقی، نقطه عطفی در تاریخ معماری ایران محسوب می شود که دوعنصر گچ و آجر به عنوان مصالح و بخشی از تزئینات در این دوران به شمار می رفتند. پایداری و متانت معماری سلجوقی در مساجد بیشتر تجلی کرده که برای نمونه می توانیم مسجد جمعه اصفهان را به عنوان نمونه ای شاخص معرفی نماییم. دوران سلجوقیان را می توان دوران درخشان معماری دوره اسلامی ایران محسوب داشت. در این نوشتار سعی شده تا خصوصیات معماری گوتیک فرانسه و خصوصیات و آثار معماری سلجوقی را مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی کتابخانه ای از جمله کتابخانه های موسسه عالی جهاد آ»وزش جهاد دانشگاهی خوزستان و کتابخانه مرکزی اهواز و سایر کتابخانه های تخصصی معماری و سایت های اینترنتی، انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

معماری گوتیک ، معماری سلجوقیان ، کلیسای نوتردام پاریس ، مسجد جامع اصفهان