وضعیت پسامدرن در داستان کوتاه فارسی دهة هشتاد
محل انتشار: مجله ادبیات پارسی معاصر، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 189
فایل این مقاله در 45 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PARSI-7-2_007
تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1399
چکیده مقاله:
در دهههای اخیر کاربرد رویکردهای پسامدرن در حوزۀ ادبیات داستانی ایران گسترش یافته است. در اینجا با تعیین مشخصههای کلی پسامدرنیسم در داستان و تحلیل داستانهای کوتاه نویسندگان شاخص دهة هشتاد از دیدگاه منتقدان، کوشش شدهاست چشماندازی اجمالی از وضعیت پسامدرن آنها ارائه شود. در نتیجه میتوان گفت از میان داستانهای کوتاه بررسیشده، تنها 35% دست کم یک ویژگی پسامدرنیستی داشتهاند که از این میان بیشترین سهم مربوط به سالهای 82 و 86 و کمترین مربوط به سالهای 83 تا 85 است. با آنکه مشخصههایی چون فراداستان، پسامرگ و بعد سوم بیشترین بسامد و منطقهسازی و وانمودگی کمترین بسامد را داشتهاند و نویسندگان با اتخاذ شیوهای محافظهکارانه در مواجه با واقعیت، بیشتر به مقولاتی مربوط به طرح داستانی پرداختهاند تا مایة داستانی اما سیر بهرهگیری از مشخصهها نشان میدهد که تمایل نویسندگان در این دهه از مشخصههای ظاهری به سمت مشخصههای محتوایی سوق یافتهاست. بر این اساس اگرچه میتوان به دو رویکرد متفاوت میان نویسندگان در داستانپردازی پسامدرن اشاره کرد اما از میان آنها افرادی چون خسروی، شهسواری، یادعلی، بیگدلی، صادقی، مختاری، ریاضی و محمودی گاه با بسامد بالای تنوع کاربرد مشخصهها و گاه با تکیه اساسی بر بعضی مشخصهها توانستهاند تا حدودی سبک خاص خود را در داستان پسامدرن عرضه کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد راغب
عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی
نگین علی نقیان جوزدانی
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :