تحلیل تناسب شگردهای روایتگری با درونمایه در رمان چراغها را من خاموش میکنم
محل انتشار: مجله ادبیات پارسی معاصر، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 218
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PARSI-8-2_009
تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1399
چکیده مقاله:
چراغها را من خاموش میکنم، نخستین رمان زویا پیرزاد است که در فضای داستانی اقلیت دینی ارمنی میگذرد. در این مقاله، روش، طرح و شیوههای روایتگری نویسنده بررسی شده و در آن سعی شده است پیوند درونمایه با نحوة روایتگری و شگردهای مختلف نویسنده بررسی و تبیین شود. ژرفساخت رمان به نوعی حاوی این نکته است که زمان میگذرد و ما تماشاگر گذر وقت هستیم. عنوان، شیوة فصلبندی کتاب و انتخاب راوی با این ژرفساخت تناسب دارد. نویسنده برای بیان وضعیت زنان، از راوی اولشخصِ زن استفاده کرده است تا بتواند میان روند شکلگیری شخصیّت راوی با درونمایۀ داستان ارتباطی ایجاد کند. راوی، محور اصلی داستان است و چراغها را خاموش میکند اما با باقی شخصیتها تفاوتی ندارد؛ فقط بار بیشتری بر دوش دارد و از ناچاری انتخاب شده است. کنشهای راوی، همه در حوزة خانه و خانهداری است؛ توصیفهای وی نیز بیشتر حالتمحور هستند. مجموع این شیوهها و شگردها برای تبیین وضعیت زنان در جامعه، رمان را اثری صادقانه و خواندنی ساخته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
تیمور مالمیر
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کردستان
رضوان صفایی صابر
فارغ التحصیل مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :