مروری بر روش های مبتنی بر الگوریتم های فرامکاشفه ای جهت مسیریابی در شبکه موردی پروازی

شبکه موردی پروازی نوع خاصی از شبکه موردی متحرک و شبکه موردی بین خودرویی است. البته تفاوت های خاصی نیز میان شبکه موردی پروازی و دیگر شبکه های موردی وجود دارد. به دلیل تحرک بالای هواپیماهای بدون سرنشین در شبکه موردی پروازی، توپولوژی شبکه به سرعت تغییر می کند که تغییر توپولوژی و تحرک گره ها، مشکلاتی در مسیریابی در میان هواپیماهای بدون سرنشین ایجاد می کند. به دلیل این چالش منحصر به فرد برای شبکه های موردی پروازی، قراردادهای شبکه موردی متحرک و شبکه موردی بین خودرویی نمی توانند پاسخگوی تمام نیازمندی های شبکه موردی پروازی باشند. قراردادها و دستورالعمل هایمسیریابی باید به قدر کافی پیچیده باشند تا بتوانند جداول مسیریابی را به طور پویا بر اساس تغییرات توپولوژیک، به روزرسانی کنند. در این مقاله، روش های مبتنی بر الگوریتم های فرامکاشفه ای جهت مسیریابی در شبکه موردی پروازی بررسی می شوند. روش های مطالعه شده مبتنی بر الگوریتم های بهینه سازی کلونی مورچگان، بهینه سازی چند جهانی، بهینه سازی کلونی زنبورعسل، الگوریتم گرگ خاکستری، بهینه سازی ازدحام ذرات، الگوریتم جستجو ممنوعه، الگوریتم سنجاقک، بهینه سازی نهنگ، بهینه سازی کرم شب تاب و تبرید شبیه سازی شده هستند.

کلیدواژه ها:

شبکه موردی پروازی ، مسیریابی ، الگوریتم های فرامکاشفه ای