نفس آرامش یافته بررسی آیات پایانی سوره فجر

یکی از مباحث مهم قرآن و روایات نفس مطمئنه هست. این واژه در قرآن فقط یک مرتبه و آنهم در آیات پایانی سوره مبارکه فجر آمده است. این پژوهش در راستای این مهم با عنوان نفس آرامش یافته به روش تحلیلی، توصیفی و با تکیه بر روایات تفسیری ذیل آیات ۳۰-۲۷ سوره فجر نگاشته شده است. این مقاله پس از بررسی لغات مهم آیات و به دست آوردن معانی آنها از کتب لغت کهن به آیات مرتبط با نفس پرداخته و بعد از معرفی چهار نفسی که قرآن از آنها سخن گفته بالاترین مرتبه آن یعنی نفس مطمئنه را تشریح می کند و سپس وارد بحث اندیشه های تفسیری شده و با استفاده از نظرات مفسران قرآن، گوینده خطاب معروف در این آیات را خداوند و یا ملکی از سوی پروردگار معرفی کرده و زمان یک خطاب را لحظه مرگ و خطاب دیگر را قیامت دانسته است. در حقیقت بازگشت سه احتمال وجود دارد. در بخش دیگری به خشنودی متقابل خداوند و صاحب نفس مطمئنه پرداخته و رضایت الهی را به عنوان بهترین پاداش معرفی کرده است و نتیجه این رضایت را ورود در سلک بندگان و بهشت می داند. آخرین بخش مقاله اختصاص به روایات تفسیری مربوط به آیات مورد تحقیق پیدا کرده و ۶ روایات تفسیری و ۵ روایت مصداقی را نقل و بهترین مصداق آیات را امام حسين عليه السلام معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

نفس ، آرامش ، امام حسین علیه السلام ، تفسیر روایی