ارزیابی برنامه های بهسازی منابع انسانی دوره ابتدایی در شهر سلماس

پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی برنامه های بهسازی منابع انسانی در بین معلمان دوره ابتدایی شهر سلماس انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر سلماس در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۱۱۵۰ نفر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان نمونه ای به حجم ۲۸۵ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها و سنجش بهسازی منابع انسانی از معیارهای ارائه شده توسط رائو و آبراهام (۱۹۹۰) استفاده گردید. روایی پرسشنامه مورد تأیید اساتید و خبرگان قرار گرفته و پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای شاخص وضعیت موجود برنامه بهسازی ۰ / ۸۸ و برای شاخص میزان اهمیت برنامه بهسازی ۰ /۹۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار 22.SPSS . V و آزمونهای ازوجی، t مستقل و تحلیل واریانس یکراهه نشان داد که بین شاخص های وضعیت موجود بهسازی مشارکت معلمان در برنامه های بهسازی، نیازسنجی و برنامه ریزی آموزشی و اجرا و ارزیابی) و میزان اهمیت بهسازی تفاوت معناداری وجود دارد و وضعیت موجود به طور معنی داری کمتر از میزان اهمیت است. همچنین بین نظرات افراد مورد مطالعه در خصوص شاخص های وضعیت موجود و میزان اهمیت برنامه بهسازی از لحاظ سن تفاوت معناداری وجود دارد اما از لحاظ جنسیت تفاوت معنی داری وجود ندارد و از لحاظ سطح تحصیلات به غیر از وضعیت موجود اجرا و ارزیابی تفاوت معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بهسازی ، منابع انسانی ، توانمندسازی