رابطه هوش فرهنگی با خودکارآمدی اجتماعی در بین معلمان دوره دوم متو سطه شهرستان استهبان

هدف کلی این پژوهش، بررسی تعیین رابطه بین هوش فرهنگی و خودکارآمدی اجتماعی در بین معلمان دوره دوم متوسطه شهرستاناستهبان، انجام پذیرفته است. جامعه موردمطالعه شامل کلیه معلمان دوره متوسطه دوم شهرستان استهبان بوده است. معیار ارزیابیاز طریق پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگی آنگ و ارلی (2003) و پرسشنامه خود کارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (2000) و بودهاست. گروه نمونه گیری با روش نمونه تصادفی خوشه ای انجام شد. بدین صورت که به طور تصادف 9 مدرسه را انتخاب در هرکدامحدود 10 معلم انتخاب شد که مجموع شامل 89 معلم در نمونه مورد پیمایش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون های توصیفیو آزمون های استنباطی ازجمله تحلیل مسیر بر اساس مدل ساختاری استفاده گردید. یافته ها تحقیقات حاضر تأثیر استفاده از هوشفرهنگی بر خود کارآمدی اجتماعی را موردبررسی قرار داده است. نتایج از همه پیش بینی ها پشتیبانی می کند و درک کاملی از ارتباطبین استفاده از هوش فرهنگی و خود کارآمدی اجتماعی در اختیار ما قرار می دهد. این تحقیقات نشان می دهد که استفاده از هوشفرهنگی بر خودکار آمدی اجتماعی ی معلمان تاثیر می گذارد. این یافته با معادلات ساختاری روابط دوجانبه بین هوش فرهنگی وخودکارآمدی اجتماعی در معلمان پشتیانی می کند. این نشان می دهد که هوش فرهنگی بر خود کارآمدی اجتماعی در محیط های بینفرهنگی نقش تأثیرگذاری دارد.

کلیدواژه ها:

هوش فرهنگی ، خودکارآمدی اجتماعی ، معلمان