در بخش کشاورزی پنج عامل محدود کننده وجود دارد که ازاین عوامل آب به عنوان یکی از عواملی است که درایران نقش محدود کننده ایفا می کند ولی این درحالی است کهدر سایر کشورهای جهان عاملی همچون زمین نقش محدود کننده داردبا اینکه درکشورما با احداث سدها و اجرای طرحهای مختلف در مدیریت
منابع آب توانسته اند تا حدودی جلوی اسراف و هدررفتن آب گرفته شود ولی به طور کامل کارایی خوبی نداشته است در گذشته فرهنگ استفاده از آب مبنی بر روشها و فنون خاصی درمورد استحصال آب و سایر مصارف آب وجود داشته است از جمله
قنات یا کاریز کهکارایی آن امروزه به اثبات رسیده است هدف این مقاله این است که این عوامل فرهنگی را بیان کند و همچنین عوامل تاثیر گذار برآنها را شرح دهد منابع مورد استفاده دراین مقاله از نوع کتابخانه ای و مراجعه به منابع الکترونیکی می باشد نتیجه گرفته شد که باید در بخش مدیریت
منابع آب بیشتر به سنت ها و اعتقادات پیشینیان درمورد آب و همچنین به نقش تعیین کننده خانواده روشها فنون بهره برداری و استفاده از آب در گذشته مراجعه کرد و آن را با روشهای جدید مدیریتی تلفیق کرد و به انها توجه بیشتری مبذول گردید.