بررسی ارتباط و تناسب صفت «غفور حلیم» با محتوای صدر آیات در سوره بقره

ارتباط و تناسب بین آیات مختلف قرآن از مباحث پردامنه و مهم در حوزه تفسیر و علوم قرآن است. اما بین اوصاف خداوند که در خاتمه بعضی از آیات قرآن کریم بهکاررفته است با محتوای آیه و یا سیاق آیات چه ارتباط و پیوندی وجود دارد؟ در علوم قرآن در توقیفی بودن ترتیب آیات در سوره ها تقریبا اتفاق نظر وجود دارد. غالب مفسران به توقیفی بودن ترتیب کلمات درآیات و آیات در سوره اعتقاد دارند و اگر محل کلمات یک آیه و مکان آیات در سوره تغییر پیدا کند هدف آن سوره زیر سؤال خواهد رفت. این مقاله در ابتدا به اختصار به بررسی نظرات مختلف درزمینه ارتباط و تناسب بین آیات پرداخته و پس از بررسی دیدگاه های مختلف نظرات مفسران، دیدگاه ها درباره چگونگی ارتباط دو صفت «غفور حلیم» در ذیل آیات سوره بقره، و تناسب اوصاف هر آیه را دسته بندی وطرح نموده است. پس از بررسی این آیات این نتیجه به دست می آید که برای ذکر این دو صفت علت و دلیلی وجود داشته و یقیناً این صفت متناسب با موضوع هر آیه است. همچنین به دست میآید که در سده اخیر مفسران توجه بیشتری به موضوع ارتباط بین آیات و سیاق آیات و همچنین ارتباط اوصاف الهی با موضوع آیات داشته اند.

کلیدواژه ها:

ارتباط آیات ، اوصاف الهی ذیل آیات ، سیاق آیات