ارتباط غیرخطی میان تورم و نابرابری درآمد در ایران

توزیع عادلانه درآمد به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی در کشورها در نظر گرفته میشود. از این رو یکی از وظایف دولتها ایجاد تعادل در توزیع درآمد میان طبقات مختلف درآمدی در جامعه است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط غیر خطی میان تورم و نابرابری توزیع درآمد )ضریب جینی( در کوتاه مدت و بلندمدت با استفاده از داده های مربوط به دوره زمانی 1395 -1361 در ایران است. برای این منظور علاوه بر نرخ تورم مربع نرخ تورم و همچنین سرانه تولید ناخالص داخلی و نسبت هزینه های عمرانی به هزینه های جاری به عنوان متغیرهای توضیحی در نظر گرفته شده است. نتایج تجربی حاصل از تجزیه و تحلیل همانباشتگی مبتنی بر رویکرد ARDL نشان می دهند که در بلندمدت با افزایش تورم نابرابری درآمدی کاهش می یابد و از مرحلهای به بعد ضریب جینی شروع به افزایش کرده و توزیع درآمد نابرابرتر میشود. از طرفی نتایج حاصل از مدل تصحیح خظا )ECM( نشان می دهند که در کوتاه مدت، افزایش نرخ تورم موجب کاهش نابرابری درآمدی میشود. بنابراین طبق یافته ها در بلندمدت، ارتباط غیرخطی U شکل میان نرخ تورم و نابرابری درآمد وجود دارد در حالیکه در کوتاه مدت، ارتباطی معکوس میان نرخ تورم و نابرابری درآمد برقرار است. علاوه بر این، یافته های این پژوهش نشان میدهند که در بلندمدت، ارتباط میان سرانه تولید ناخالص داخلی و ضریب جینی معکوس و ارتباط میان نسبت هزینه های عمرانی به هزینه های جاری دولت و ضریب جینی مستقیم است در حالیکه در کوتاه مدت این دو متغیر بر نابرابری درآمدی تاثیری ندارند.

کلیدواژه ها:

تورم ، نابرابری درآمد ، ارتباط غیرخطی ، ایران