معرفی بتن سرباره قلیا فعال

رفتار قلیا فعال تازه و سخت شده ( AAS)و بتن OPC مقایسه شد و تاثیر زمان مخلوط شدن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشست بتن OPC و AAS و رئوولوژیک، به ویژه هنگامی که سرباره با شیشه محلول ( WG)فعال شد، متفاوت بود. ماهیت فعال کننده قلیایی، تعیین کننده کلیدی در رئولوژی بتن AAS بود. مدل های بینگهام تناسب خوبی برای همه بتن های OPC و AAS فراهم کرد. در بتنهای OPC وAAS فعال شده با NaOH ، مخلوط شدن طولانی تاثیر منفی بر رئولوژی و در عین حال بهبود عملکرد سختی تنها کمی داشت. در بتن WG-AAS ، زمان های بیشتر مخلوط، خواص مکانیکی را بهبود داد و همچنین رفتار رئولوژیکی ارتقا یافت، که این شرایط برای شکستن ریزساختار مورد نیاز بود . مخلوط شدن طولانی تر تیکسوتروپی را در بتن های OPC و AAS فعال شده با NaOH افزایش داد، اما مقدار این پارامتر را در بتن سرباره فعال شده با شیشه محلول کاهش داد.

کلیدواژه ها:

رئولوژی ، بتن ، فعال شدن قلیایی ، سرباره کوره دمش ، مدل بینگهام ، رفتار سخت شده