بررسی نقش میانجی فرسودگی شغلی و قصد ترک شغل در ارتباط میان مشتری مداری و عملکرد شغلی

در عصر حاضر سازمانها وابستگی بالایی به سرمایه های انسانی خود و عملکرد ایشان دارند. با توجه به اینکه کارکنان، عوامل کلیدی استراتژی بازاریابی شرکت میباشند، بررسی فرسودگی شغلی این افراد و قصد ترک کار، از مهمترین موضوعات مورد توجه مدیران میباشد .از این رو، هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین مشتریمداری و عملکرد شغلی کارکنان با تأکید بر نقش میانجیگری فرسودگی شغلی و قصد ترک شغل می باشد. روش این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی میباشد .جامعه آماری کلیه کارمندان شهر تهران و نمونه شامل کارمندان یک مجموعه فرهنگی ورزشی می باشد که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده های مورد نیاز این پژوهش نیز با استفاده از روش میدانی و از طریق توزیع پرسشنامه دست آمد. جهت تعیین روایی و پایایی پرسشنامه در این تحقیق ازضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است .جهت جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ها بین افراد جامعه توزیع و از این میان 132 پرسشنامه سالم گردآوری شد. داده ها با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان داد که مشتری مداری با عملکرد شغلی رابطه ای معنادار دارد همچنین این رابطه با میانجیگری متغیر فرسودگی شغلی نیز مورد تأیید قرار گرفت . بدین معنا که کاهش فرسودگی شغلی سبب ایجاد ارتباطی مثبت و معنادار بین عملکرد شغلی و مشتری مداری می شود. از طرفی نتایج نشان داد که بین فرسودگی شغلی و قصد ترک کار، رابطه ای منفی و معنادار وجود دارد. بر اساس این نتایج، می توان اظهار داشت، با کاهش فرسودگی شغلی و افزایش مشتری مداری، عملکرد کارکنان، بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

مشتری مداری ، عملکرد شغلی ، فرسودگی شغلی ، قصد ترک شغل