شناخت الگوی رشد کالبدی- فضایی شهر شیراز با استفاده از مدل های کمی

الگوی رشد و توسعه کالبدی یا شکل شهر به عنوان الگوی فضایی فعالیت های انسان در بره ه خاصی از زمان تعریف می شود و به دو دسته اصلی گسترش افقی یا پراکندگی شهری (sprawl) و الگوی شهر فشرده((Compact city تقسیم می گردد . شناخت الگوی توسعه کالبدی شهر به منظور هدایت آن در راستای توسعه پایدار شهری امری اساسی است . این تحقیق با هدف شناخت و اندازه گیری الگوی رشد کالبدی فضایی شیراز در دوره های مختلف تهیه شده است، که با بهره گیری از مدلهای آنتروپی شانون ، هلدرن و جینی، درجه تجمع (موران وگری) به تحلیل چگونگی گسترش این شهر پرداخته شده است. محدوده مورد مطالعه در این تحقیق کلانهشر شیراز و روش مورد استفاده روش توصیفی – تحلیلی است.نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد الگوی رشد شهر شیراز به صورت پراکنده است و این امر موجب ناپایداری زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و در نهایت شکل شهری شده است. در مجموع، با توجه به پیامدهای نامطلوب این الگو، در راستای دستیابی به توسعه پایدار شهری و پایدارتر کردن رشد شهر باید از سیاستهایی برای کنترل و تغییر این نوع رشد استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

الگوی رشد کالبدی شهر ، توسعه پایدار ، مدل هلدرن ، پراکندگی شهری ، شهر شیراز