بازتاب فرهنگ و هویت ایرانی در شکل گیری فضاهای معماری ( نمونه موردی : موزه هنرهای معاصر تهران)

بحث هویت در معماری یکی از ارزش ها و آرمان هایی است که باعث کیفیت، ریشه دار شدن و افزایش حس تعلق خاطر در مخاطب می شود. ملحوظ داشتن عوامل بنیادی، فرهنگی و هنری در یک بنا؛ یک اثر ساختمانی معمولی و بی هویت را به سوی یک معماری کامل و شاخص سوق می دهد. یک فضای معماری متناسب با نوع فضا و کارکرد آن از عوامل و پدیده های بسیار گوناگون و متنوعی تاثیر می پذیرد؛ در وهله نخست یک فضا باید نقش کارکردی و عملکردی خود را به خوبی ایفا کند، که این عمده ترین وظیفه هر بنا می باشد؛ از طرفی عوامل فرهنگی و هنری موجود در هر فضا به مثابه روح بنا عمل کرده و در آن دمیده می شوند و فضای معماری را به مکان معماری بدل می کنند. در این مقاله به بررسی مفهومی هویت و عوامل مؤثر بر آن در معماری و شهرسازی پرداخته و در ادامه به عنوان نمونه ای موردی، رویه کار معمار ایرانی؛ »کامران دیبا« در به کارگیری هویت و فرهنگ ایرانی در طراحی »موزه هنرهای معاصر« مورد بحث و بررسی قرار گرفته که درنهایت به این نتیجه می رسیم که بهره گیری از الگوی معماری استاد دیبا در هویت بخشی به آثار معماری معاصر می تواند سرمشق مناسبی برای معماران و طراحان باشد.

کلیدواژه ها:

هویت ، فضا ، حس مکان ، فرهنگ ، کامران دیبا.