گردشگری خلاق با رویکرد بازیابی میراث روستایی( نمونه موردی ابیانه و پالنگان)

امروزه گردشگری خلاق، که نسل سوم گردشگری است، نقشی اساسی در رشد و توسعه گردشگری دارد. گردشگری خلاق نوعی گردشگری است که در آن بیش از توجه به میراث ملموس به میراث ناملموس توجه شده است؟ علاوه بر آن در این شیوه، گردشگر را از یک ناظر و بیننده صرف به مشاهدهگری فعال و درگیر در تجربه سفر تبدیل میکند و در این نوع گردشگری، گردشگر به مثابه یک شهروند قلمداد می شودکه با حضور در بطن جامعه مقصد، به درک عمیقتری از آن نائل خواهند شد. لذا پژوهش حاضر در پی راهی برای رونق گردشگری در مناطق روستایی ابران به ویژه دو روستای ابیانه و پالنگان است و برای نیل به این هدف، گردشگری خلاق در مناطق روستایی را مورد بررسی گرفته است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی است. روش تحقیق با توجه به ماهیت مسأله مورد مطالعه، توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی استفاده شد.

کلیدواژه ها:

گردشگری خلاق ، گردشگری ، ایران ، ابیانه ، پالنگان