بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی و ویژگی شخصیت با توجه به نقش تعدیلگر بی تفاوتی سازمانی در شرکت آب منطقه ای خراسان رضوی

هدف این مقاله بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی و ویژگی شخصیت با توجه به قنش تعدیلگر بی تفاوتی سازمانی در شرکت آب منطقه ای خراسان رضوی است. تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی، براساس گردآوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (1981)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی کاستا و مک کرا (1985) و پرسشنامه بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران (1389) استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان رسمی و پیمانی شرکت آب منطقه ای خراسان رضوی می باشند که تعداد آنها 200 نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران حجم جامعه 131 نفر به دست آمد. برای تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها از نرم افزارهای SPSS و amose و روش مدل یابی معادلات ساختاری برای پاسخ به فرضیه های تحقیق استفاده خواهد شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین فرسودگی شغلی و ویژگی های شخصیتی رابطه وجود دارد ولی بی تفاوتی سازمانی رابطه بین فرسودگی شغلی و ویژگی های شخصیتی را تعدیلگری نمی کند. همچنین نتایج نشان داد که بین شخصیت زدایی و ویژگی هیا شخصیتی رابطه معناداری وجود دارد و بی تفاوتی به ارباب رجوع رابطه بین فرسودگی شغلی و ویژگی های شخصیتی را تعدیلگری می کند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، ویژگی شخصیتی ، بی تفاوتی سازمانی