جبران خسارت ناشی از تأخیر در اجرای تعهدات قراردادی در حقوق ایران

قرارداد در لغت فارسی به معنای عهد و پیمان است و در عرف امروز به معنی عقد بکار می رود و شامل تمامی شامل عقود عهدی و تملیکی، مالی و غیر مالی، معوض وغیر معوض می شود. از این جهت مفهوم قرارداد اعم از مفهوم عقدیاست که در ماده ۱۸۳ قانون مدنی به صورت ناقص تعریف شده است. اما در اصطلاح حقوقی، قرارداد از معنای لغوی خود دور نشده و مترادف با عند به معنای ربط قراری به قرار دیگر یا ارتباط دو قرارمعاملی است البته قانونگذار ایران درخارج از ماده ۱۸۳ هرجا که عقد یا عقود را بدون قرینه خاص، به کار برده، منظورش مساوی با مشهوم لغوی قرارداد است، مسئله ی پژوهش حاضر جبران خسارت ناشی از تأخیر در اجرای تعهدات قراردادی در حقوق ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، تعهدات ، حقوق ایران ، خسارت.