هدف از انجام این پژوهش تبیین نقش و کارکردهای
نهادهای مذهبی در پیشگیری از وقوع جرم و
بهنجارسازی بزهکار با تکیه بر عوامل شخصی و اجتماعی وقوع جرم و تبیین جایگاه
نهادهای مذهبی درپیشگیری از جرائم در سیاست کیفری پیشگیرانه در سطح اجتماعی و فردی و در نهایت شناسایی موانع و ارائه راهکارهای ورود
نهادهای مذهبی جهت پیشگیری از جرائم، در سطح سیاست گذاری کیفری، بود که بر اساس روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و همچنین با بررسی های میدانی و مصاحبه های محرمانه با برخی از متولیان و ائمه جماعت و همچنین مراجعین به مساجد در شهر کرج انجام یافته و اطلاعات گردآوری شد.نتایج و یافته های این پژوهش نشان می دهد که،
نهادهای مذهبی با تقویت عناصر معنوی، مذهبی و اقتصادی، جنبه های مختلف شخصی و اجتماعی افراد را بهبود بخشیده و می توانند جرم را در جامعه کاهش داده و سبب
بهنجارسازی بزهکاران شوند، همچنین،
نهادهای مذهبی میتواند با سالم سازی محیط اجتماعی و طبیعی،و به دنبال آن سبب حذف یا کاهش علل جرم زا و در نتیجه
بهنجارسازی بزهکاران و پیشگیری، در رویکرد پیشگیری اجتماعی و فردی در دو رویکرد اولیه و ثانویه، این سیاست ها را تقویت می نمایند و عمده مانع ورود
نهادهای مذهبی در زمینه سیاست پیشگیری از جرم، عدم توجه سیاست گذار به این نهاد بوده و با تاکید بر کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
نهادهای مذهبی میتوان این مانع را مرتفع نمود