بررسی مفهوم و مصادیق مسکر در فقه اسلامی و حقوق ایران

مقاله ی حاضرکه به روش توصیفی تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای نگارش یافته و به صورت فیش برداری به طبقه بندی اطلاعات پرداخته است، به شناسایی معیارها و مصادیق مسکر در فقه اسلامی و حقوق ایران می پردازد. همچنین رفع شبهات و نقایص آن، تبیین مسکرات و مواد مخدر، روان گردان و استعمال آن ها را از نظر دور نداشته است. در جوامع امروزی، علاوه بر خمر و مسکرات، مواد جدیدی مانند مواد روان گردان و مخدر نیزتولید می شوند که چه بسا در صدر اسلام خبری از آنها نبوده است و در ضمن ضرر این مواد هم به مراتب، بیشتر از ضرر خمر و مسکرات است که اکنون باید آنها را جزء مسکرات نامید. قانو نگذار ایران به تبعیت از فقه در قانونمجازات اسلامی به جرم انگاری مصرف مسکر و مجازات ناشی از آن پرداخته است، چنان که در ماده ی 264 قانون مذکور، خوردن، تزریق و تدخین مسکر را موجب حد دانسته است.

کلیدواژه ها:

مسکرات ، مواد مخدِّر ، مواد روان گردان.