نگرش گردشگران نسبت به ریسک بیماری ها در مقاصد گردشگری (مطالعه موردی: منطقه سوادکوه)

شاید اینطور به نظر بیاید که ریسک سلامت نسبت به سایر ریسک ها، مخاطرات کمتری برای صنعت گردشگری دارد. ولی باشروع سال میلادی 2020 ویروس کرونا سراسر دنیا را با چالش بزرگی روبرو ساخت. مرز اکثر کشورها بسته شد و حتی دربرخی از کشورها مردم اجازه خروج از خانه های خود را ندا شتند. ترس از مواجهه با این بیماری سبب شد تصاویر خوبی ازمقاصد گردشگری باقی نماند و مخصوصا در کشور ما ایران، استان مازندران که همیشه حجم گردشگران زیادی را پذیرا بودبا کاهش بی سابقه ای از حضور گردشگران مواجه شد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر ریسک بیماری های واگیردار بر بازگشتمجدد گرد شگران به منطقه سوادکوه با نقش میانجی گری تصویر مقصد است. رویکرد حاکم بر این مقاله کاربردی است وروش تحقیق به شیوه توصیفی –تحلیلی و پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق را گردشگرانی تشکیل می دهند که در سال1398 از مناطق تفریحی و طبیعت منطقه مورد مطالعه دیدن کرده اند. نمونه به حجم 89 نفر انتخاب شد و بر اساس ابزارجمع اوری اطلاعات میدانی، پرسشنامه طراحی شد. برای بررسی یافته های پژوهش بر اساس نرم افزار اس پی اس اس موردپردازش قرار گرفته است. و با توجه به هدف پژوهش برای مدلسازی معادات ساختاری از نرم افزار اسمارت پی ال اساستفاده شد. نتایج نشان می دهد میزان آگاهی از بیماری های واگیردار با بار عاملی 86 / 0 بیشترین تاثیر و رضایت از نظافتاماکن بهداشتی با 69 / 0 کمترین تاثیر را در درک ریسک سلامت در بین گردشگران داشته است. و همچنین رابطه معنیداری بین ریسک سلامت و بازدید مجدد گردشگر با نقش میانجیگری تصویر مقصد وجود دارد. بنابراین نتیجه می گیریم کهسلامت تاثیر بسیار زیادی بر نگرش گردشگران و بازدید مجدد آنها از مقصد گردشگری سوادکوه دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، بازدید مجدد ، تصویر مقصد ، بیماری واگیردار ، سوادکوه