اثبات قاعده ضمان منافع در فقه امامیه

کاوش در مباحث فقهی ضمان نشان می دهد که از نظر فقها قدر متیقن در این موارد، ضمان عین وبدل است ، اما ضمان منافع از جمله مباحثی است که در مورد آن بین فقها اختلاف نظر گسترده ای وجود دارد ، به طوری کهملاحظه تنوع منافع و کیفیت فوات هرکدام، موجب شده که برخی به تفصیل قایل شده و گروهی دیگر مطلقا ضمان را ثابت بدانند و جمعینیز به کلی ضمان را نفی کنند . لذا بحث از ضمان منافع و مسئولیتی که از این حیث متوجه تلف کنندهآن می شود ،از موضوعات مهمی است که باید به مفصل تبیین و بررسی شود. این مقاله با کنکاش درآراء فقها و با اثبات قاعده ضمان منافع و داشتن پشتوانه هایی مثل قاعده علی الید، قاعده اتلاف ، قاعدهاحترام اموال و منافع و اعمال ، قاعده لاضرر ، روایات، اجماع و بنای عقلا توانسته ثابت کند که منفعت،نیز مانند اعیان ، مال محسوب می شود و همانند مال مورد مبادله واقع می شود.

کلیدواژه های اثبات قاعده ضمان منافع در فقه امامیه:

ضمان ، مال ، منافع مستوفات ، منافع غیر مستوفات