بررسی تاثیرارتباطات داخلی سازمان برعملکرد بهبود خدمت با نقش میانجیگر رضایت شغلی

هدف این تحقیق بررسی تأثیر ارتباطات داخلی سازمان بر عملکرد بهبود خدمت با نقش میانجیگر رضایتشغلی بوده است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تبیینی بشمار می آید و به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کلیهکارکنان پالایشگاه نفت شیراز تعداد آن ها به 745 نفر بالغ گردیده است. از جامعه آماری مزبور بر اساسجدول گرجسی و مورگان، نمونه ای به حجم 253 نفر تعیین گردیده است که به روش تصادفی ساده انتخابشده اند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد جاکوبس و همکاران (2016) در زمینه ارتباطات داخلیسازمان، بوش آف و آلن (2000) در زمینه عملکرد بهبود خدمت، اسپکتور (1994) در زمینه رضایت شغلیمی باشد که دارای 46 گویه جهت ارزیابی متغیرهاست. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ارتباطاتداخلی سازمان هم بصورت مستقیم و هم غیر مستقیم و از طریق رضایت شغلی تأثیر مثبتی بر عملکرد بهبودپالایشگاه نفت شیراز می گذارد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که رضایت شغلی تأثیر مستقیم و معنیداری بر عملکرد بهبود خدمت دارد و رضایت شغلی نقش میانجیگر را در تأثیر ارتباطات داخلی سازمان برعملکرد بهبود خدمت ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

ارتباطات سازمانی ، ارتباطات داخلی سازمان ، عملکرد ، عملکرد بهبود خدمت ، رضایت شغلی