نقش کشتی های خودران در حفظ ایمنی و محیط زیست دریایی

طبق اصل چهارم، کنفرانس جهانی محیط زیست (استکهلم 1972) بشر برای حفاظت و مدیریت عاقلانه میراث حیات وحشو زیستگاه آن که هم اکنون در اثر عوامل گوناگون به مقدار زیادی نابود شده است، مسئولیتی خاص به عهده دارد بنابراین،حفاظت طبیعت همراه با زندگی وحش باید در برنامه ریزی های توسعه اقتصادی از اهمیت برخوردار شود. طبق این اصلمحیط زیست دریایی نیز می بایست مورد توجه قرار گیرد، از سوی دیگر توسعه فناوری های دریایی احتمالاً خسارت هاییبرای اکوسیستم ها و محیط دریایی خواهد داشت، که این مشکل می تواند از طریق مدیریت روش ها و رویه ها در بکارگیریاین فناوری ها به حداقل برسد. از طرفی دیگر، فناوری های دریایی از قبیل، توسعه کشتی های خودران یا بدون سرنشین برکاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کربنی تأثیر خواهد داشت. همچنین این فناوری با هدف کاهش میزان و شدت حوادث،کاهش انتشار و استفاده بهتر از زیرساخت ها بکار برده می شوند. مسئله تحقیق حاضر، نحوه تأثیر کشتی های خودران برحفظ محیط زیست می باشد. اساس نحوه انجام تحقیق حاضر، مطالعه پیشینه ادبیات موجود و آمارهای موجود می باشد. دراین تحقیق الزاماتی که براساس کنوانسیون آلودگی دریاها توسط کشتی ها (مارپٌل) و کد بین المللی مدیریت ایمنی می-بایست مورد توجه قرار گیرند، بیان شد و با توجه به تکنولوژی و مزایا این نوع کشتی ها، نحوه رعایت الزامات قانونی بیانشد. تحقیق حاضر دریافت که طراحی، بهره برداری و مدیریت فناوری های دریایی این قدرت را دارد که صدمات وارده بهاقیانوس ها را کاهش داده و حتی آسیب های موجود را نیز اصلاح کند. همچنین تولید زباله و نشت نفت که از مهم ترینمنابع آلودگی دریاها هستند، مورد توجه قرار گرفتند و به دلیل تکنولوژی خاص کشتی های خودران برخی از این آلودگی بهمقدار قابل توجهی کاهش و یا حذف خواهند شد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست دریایی ، حفظ محیط ززیست ، فناوریزهای دریایی ، کشتیزهای خودران ، صنعت کشتیرانی