ضرورت تشکیل تشکل های آب بران در طرح های مشارکت مردمی نمونه موردی:شبکه فرعی آبیاری وزهکشی آغ چای

بررسیهای انجام گرفته نشان می دهند مشارکت پیش شرط توسعه می باشد وبدون مشارکت بهره برداران،توسعه با مشکلات متعددی روبرو خواهد شد.جلب مشارکت مردمی،گذشته از کاهش بار مالی دولت در امر توسعه طرحهای آبیاری وزهکشی،تسریع در بهره برداری از پروژه ها،حفظ ونگهداری تاسیسات آبرسانی وبهبود الگوی مصرف را نیز در پی خواهد داشت.عدم حضور ومشارکت فعال زارعین در شبکه های آبیاری وزهکشی،علاوه بر هزینه های سنگین ساخت ونگهداری و بهره برداری،دچار فرسودگی وافت شدید راندمان آبیاری خواهد شد وحتی گاهی اوقات توسط بهره برداران مورد تخریب قرار می گیرند.این واقعه نشانگر ای ن است که ح ذف مردم از برنامه ریزی ومدیریت در صنعت آب،کشور را دچار مشکل و سرمایه گذاریها را باخطر مواجه کرده است.بنابراین اهمیت ایجاد یک نظام مشارکت مردمی پایدار در تمامی بخشهای کشور بخصوص بخش آب به شدت احساس می شود. شواهد نشان میدهد که عوامل متعددی از جمله:عدم توجه به اهمیت مشارکت مردمی ونظام بهره برداری در حین مطالعه واجرای پروژه های آب و خاک ونبود برنامه ای مدون برای تحقق آن در این موضوع اثر گذار میباشند و بایستی مدیریت تاسیسات تامین آب و شبکه های آبیاری بانظارت بخش دولتی به تشکلهای آب بران برخاسته از بین خود زارعین واگذار شود.مطالعه موردی فقط قسمتی ازشبکه فرعی آغ چای (فاز اول) با حدود 2500 هکتار اراضی تحت پوشش در استان آذربایجان غربی بوده که با توجه به اهمیت ساختار تشکل آببران ومشارکت مردمی از آغاز مطالعات به آن پرداخته شده و با تاسیس تشکل آب بران برای همین محدوده، 6 روستای تحت پوشش و ایجاد انگیزه و ترغیب مشارکت زارعین ، این پروژه را به صورت پروژه ای شاخص تبدیل نموده که به عنوان تجربه ای موفق در این مقاله به شرح آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تشکل آببران ، مشارکت مردمی ، قانون تشویق سرمایه گذاری