آب، آبادی و آبادانی از منظر شیخ علاء الدوله سمنانی

اهمیت و جایگاه آب از ابتدای خلقت در نزد اقوام بدوی تا زمان کنونی بر کسی پوشیده نیست. این جایگاه به حدی ممتاز ومتمایز است که بسیاری از اقوام ابتدایی، آفرینش جهان را بر پایه آب می دانستند و خلقت این جهان را به آب نسبت می دادند.آب، در نظر اغلب مردمان قدیم، مادهای مقدس، پاک، روحانی، آسمانی و هدیه ای از جانب خداوندگار تلقی شده است، این طرزتلقی باعث شده است تا آب، اندک اندک در قالب رمز و کنایه و تمثیل در فرهنگ دینی و عرفانی ما وارد شده و شاعران و عارفانگاه، نغزترین و عارفانه ترین تأویلات را درباره آن داشته باشند. شیخ علاء الدوله سمنانی عارف بزرگ قرن هفت و هشتم هجری، ازدسته کسانی است که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به آب و کارکردهای واقعی و مجازی آن در آثار خویش اشاره می کند واوج این کارکرد در حفر چشمه و قنات خداداد که به صورت مکاشفه بر وی الهام شد نشان داد. این پژوهش با بررسی آثار شیخعلاء الدوله و استخراج مفاهیم مرتبط با آب و آبادانی، سعی در کسب نتایجی ارزشمند از وضعیت چگونگی حفر قنات، انواعمحصولات کشاورزی و باغی، کارکردهای متنوع آب در زندگی انسان آن دوره دارد.

کلیدواژه های آب، آبادی و آبادانی از منظر شیخ علاء الدوله سمنانی:

آب ، شیخ علاء الدوله سمنانی ، کاریز ، صوفی آباد ، خداداد