بررسی تأثیرات شبکه هیدروگرافی هیرمند و تالاب هامون در مکان گزینی سکونتگاه های انسانی منطقه سیستان

زندگی مردم منطقه ی سیستان در طول ادوار تاریخی، وابسته به تغییرات شبکه هیدروگرافی هیرمند و وضعیتسطح آب تالاب یا دریاچه هامون بوده است، بنابراین اهمیت شناخت علمی تغییرات تاریخی شبکه هیدروگرافیهیرمند و وضعیت تالاب هامون با مکا ن گزینی سکونتگاه های انسانی منطقه سیستان ضروری است. از این رو، هدفمقاله حاضر، بررسی تأثیرات شبکه هیدروگرافی هیرمند و تالاب هامون در مکان گزینی سکونتگاه های انسانی منطقهسیستان است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و بررسی های میدانی در سطح منطقه ی سیستان می باشد. در طول ادوار تاریخی مسیر شبکه هیدروگرافی در دلتاهای منطقه تغییراتی داشتهاست، برای نمونه در دوره ی صفویه شبکه های هیدروگرافی هیرمند، آب منطقه حوضدار را تأمین نموده است درصورتی که هم اکنون منطقه حوضدار کاملا متروک و بیابانی می باشد و شبکه هیدروگرافی هیرمند به سمت دلتایمراکز سکونتگاهی امروزی سیستان تغییر مسیر داده است. نتایج نشان می دهد؛ وضعیت شبکه هیدروگرافی هیرمند وسطح آب تالاب یا دریاچه هامون بر مکا ن گزینی سکونتگاه های انسانی به طور مستقیم تأثیر داشته است، به سببتغییرات بسیار زیاد و محسوس شبکه هیدروگرافی در طول تاریخ و به ویژه از دوره باستان تا زمان حاضر، پیشنهادمی شود در پژوهش های آینده، از روند تاریخی تغییرات شبکه هیدروگرافی هیرمند و وضعیت سطح آب تالاب یادریاچه هامون برای شبیه سازی کامپیوتری در ارتباط با سکونتگاه ها به طور جامع تری استفاده گردد و سیستمیکپارچه، مبتنی بر شبکه تعاملی وب با انباره اطلاعات (Data Warehouse) و داده کاوی (Data Mining)هوشمند راه اندازی شود.

کلیدواژه ها:

شبکه هیدروگرافی ، هیرمند ، هامون ، سکونتگاه انسانی ، سیستان