آب در متون و فرهنگ اسلامی

آب، معادل فارسى «ماء» است. قرآن آب را با صفات حیات بخش و تداوم بخش حیات، طاهر ، پاک کننده ، شفابخش،پیونددهنده ی موجودات، دلپذیر توصیف می کند؛ خداوند به عنوان مالک حقیقی ومحیط و حفیظ، این مایع مغذی، را مسخرانسان ظلوم و جهول و انسان را به عنوان جانشین و امانت دار خود مأمور به تفکر در پیدایش آب و پیدایش موجودات ازآب «معجزه جاوید قرآن» به عنوان آیه ربوبیت مستمر خدا و نشانه ای بر قدرت خود و اصلی ترین عامل حیات و سرسبزی می-داند خداوند به انسان توجه داد که حق و مسئولیت دو روی یک سکه اند انسان ها موظفند علاوه بر استفاده صحیح و هدفمند ازآب از هرگونه ایجاد آلودگی و اسراف بر حذر باشند.

کلیدواژه ها:

آب ها ، قرآن ، مایع حیات بخش ، خلافت ، امانت ، اسراف ، بحران آب