تحلیلی بر راهبرد های باز آفرینی در بافت فرسوده شهرارومیه مطالعه موردی : محله "هفت آسیاب "شهر ارومیه

افزایش بی رویه و بدون برنامه جمعیت بسیاری از بافت های داخلی شهر به تدریج کارکرد اصلی خود را از دست داده اند و با کارکرد نامناسب مواجه گشته اند و با از بین رفتن شرایط مناسب زندگی به بافت فرسوده مبدل گشته اند. ، باز آفرینی شهری، توسعه شهری به مفهوم رشد کمی عناصر کالبدی شهر برای اسکان جمعیت و ارتقای کیفیت زندگی، در قالب طرح های توسعه شهری رخ خواهد داد. در پژوهش حاضر به ارزیابی نوسازی بافت فرسوده ی محله هفت آسیاب ارومیه با رویکرد بازآفرینی شهری پرداخته شده است. هدف این پژوهش بررسی استخوان بندی طرح عتیق و نحوه حفاظت عناصر اصلی بافت در فرایند نوسازی و بازآفرینی شهری و بررسی میزان انطباق و معاصرسازی زیرساخت های قدیمی محله منصور در طرح عتیق با اصول نوسازی و بازآفرینی شهری است. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد، همچنین در فرایند پژوهش و بخش مطالعات پیمایشی، از انواع ابزارهای گردآوری و تحلیل اطلاعات و همچنین بررسی های میدانی و ابزارها و روش های کمی در ترکیب با آن بهره برده شده است. در استفاده از روشهای میدانی در صورت نیاز از روشهای ترکیبی و از 30 پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده استفاده شده است و مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصله از طریق تکنیک آزمون ناپارامتریک فریدمن نشان می دهد که به ترتیب عوامل حقوقی و مدیریت شهری ، عوامل کالبدی ، اقتصادی و عوامل اجتماعی بیشترین و کمترین تاثیر را در فرسودگی این بافت ها داشته اند .

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، نوسازی شهری ، بافت فرسوده شهری ، بازآفرینی شهری ، محله هفت آسیاب ارومیه