ارزیابی لرزه ای قاب های فولادی مهاربندی با شکل پذیری متوسط مجهز به بادبندهای کمانش تاب کشویی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 378

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCCEAH01_018

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1399

چکیده مقاله:

یکی از مشکلات مهمی که در مهاربندهای معمولی در هنگام زلزله رخ می دهد، مسئله کمانش عضو فشاری است. در واقع در هنگام زلزله به تدریج طول مهاربند افزایش ماندگار یافته و در برگشت این افزایش طول غیرالاستیک منجر به کمانش زودرس مهاربند می گردد و در سیکل های بعدی مقاومتی دیرهنگام از خود نشان می دهد و این ا مر باعث جذب بیشتر انرژی در اعضا و ا تصالات غیرقابل تعویض قاب خمشی و همچنین افزایش بیشتر تغییر مکان جانبی سازه می گردد. جهت رفع مشکلات ساخت بادبندهای کمانش تاب مرسوم، کاهش وزن بادبند و اجرای ساده تر بادبندهای کمانش تاب، نوع جدیدی از بادبند بدون حضور بتن و سه ورق فولادی موازی پیشنهاد می گردد. ترکیب سیستم مهاربند با قاب خمشی از جمله عوامل مفید در این سیستم می باشد. لذا هدف اصلی در این تحقیق ارزیابی لرزه ای قاب های فولادی مهاربندی با شکل پذیری متوسط مجهز به بادبندهای کمانش تاب کشویی می باشند. در ا ین تحقیق، 6 مدل که قاب با تعداد طبقات 5، 10 و 15 درنظر گرفته شده اند سیستم باربری جانبی قاب ها از نوع قاب مهاربندی کمانش تاب تمام فلزی می باشد. نرم افزار برای مدلسازی SAP2000 است که جهت تحلیل دینامیکی استاتیکی سازه ها مورد استفاده قرار گرفته است، جهت انجام تحلیل ها، از هفت شتاب نگاشت به عنوان رکورد زلزله های مورد نیاز در تحلیل ها استفاده گردیده است. ن وع خاک تیپ III مربوط به تحلیل لرزه ای مدل ها و دارای ویژگی های حوزه نزدیک از گسل می باشند. نتایج حاصل از تحلیل های استاتیکی غیرخطی در بررسی نمودارهای برش پایه نسبت به تغییر مکان برای سازه های دارای مهاربند کمانش تاب تمام فلزی به میزان 0/35 درصد کاهش پیدا کرده است. در نتایج حاصل از تحلیل های دینامیکی غیرخطی در بررسی تغییر مکان بام در سازه های 5 و 10 و 15 به ترتیب به میزان 8% و 23% و 73% کاهش داشته، در بررسی برش پایه به ترتیب 28% و 57% و 18% کاهش داشته و در مورد میزان جذب انرژی هم به ترتیب با 60% و 36% و 66% همراه بوده است.

نویسندگان

عبدالرضا کتال

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، موسسه آموزش عالی صالحان، قائم شهر، ایران

محمد شامخی

استادیار گروه عمران، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران