تاثیر مثبت اندیشی بر یادگیری دانش آموزان متوسطه دوم شهر ایلام

مقدمه: مثبت اندیشی یعنی؛آموختن نحوه تفکر،جایگزینی نگرش های منفی و چگونگی واکاوی وقایع که شخص با در نظر گرفتن کلیه ی جوانب یک مسئله،دیدگاه مثبت را درخود القا کند و حفظ نماید.بسیاری از افراد به مفهوم مثبت اندیشی اعتقاد نداشته و آن را بی تکثییر مکی دانند. بر عکس، برخی از افراد از مثبت اندیشی استفاده کرده و آیار مطلوب آن بر زندگیشان را حس می کنند . روش کار: این پژوهش در مهرماه سال 1398 انجام شددر این پژوهش از 50 دانش آموز دختر مدارس متوسطه دوم شهر ایلام به طور تصادفی آزمایش انجام شد. این 50 نفر در 2 گروه شاهد و آزمایش تقسیم بندی شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته تحت آموزش روش های مثبت اندیشی قرار گرفتند.در مطالعه حاضر از پرسش نامه گمبریل و ریچی استفاده شد.نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه شاهد و آزمایش وجود دارد بدین معنی که مثبت اندیشی موجب افزایش و بهبود کیفیت یادگیری و ابراز وجود دانش آموزان نسبت به گروه شاهد شد. بنابراین می توان گفت که آموزش مهارت مثبت اندیشی می تواند به عنوان یک فاکتور مهم بر بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان گردد.بحث: امید بر آن است که نتایج حاصل از این پژوهش مورد توجه پژوهشگران و فرهنگیان عزیز قرار گیرد و با استفاده از روش های روز مثبت اندیشی، هرچه بیشتر و بهتر مهارت مثبت اندیشی را آموزش دهند تا کیفیت یادگیری و کیفیت زندگی دانش آموزان بهتر شود.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، کیفیت یادگیری ، دانش آموزان