نقش سبک معماری اقامتگاه های توریستی در ارتقا و بهبود سطح صنعت گردشگری در شیراز

در حالی که واژه گردشگری تداعی کننده رونق اقتصادی و توسعه اجتماعی است ،لیکن مشاهدات عینی در شهرهای گردشگر پذیر ایران،از جمله شهر شیراز، ذهن را متوجه این مسئله می کند که انبوه مسافران ساکن در اطراف خیابان ها چه برونداد مثبتی را عاید شهرخواهد کرد.توریسم (گردشگری) از مهمترین زمینه های فعالیت های انسانی معاصر است که همراه با به وجود آوردن تغییرات شگرف در سیمایزمین، اوضاع سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، منش و روش زندگی انسان ها را دگرگون می سازد.یکی از مهمترین عناصر صنعت توریسم، واحد های اقامتی مسافرین و توریست ها می باشد. با افزایش کیفیت خدمات و همچنین افزایشخدمات جانبی ، درآمد بیشتری نصیب سرمایه گذاران و به طور کلی صنعت گردشگری شده و در نتیجه می توان با سرمایه گذاری اصولیبرای افزایش کیفیت خدمات و مکان یابی و طراحی سبک معماری خاص و زیبا در مراکز اقامتی، رضایتمندی گردشگران را بیشتر کرده،تقاضای سفر را افزایش داده و درآمد بیشتری به صنعت گردشگری تزریق نمود.شهر شیراز از جمله مناطق بسیار پر جاذبه ای است که همیشه مورد توجه گردشگران بوده و از 7 تا 11 روز اقامت گردشگر خارجی درکشور ،عموما سه روز سهم شیراز است. (سازمان مدیریت و برنامه ریزی ، 1381).شایان ذکر است که اقامت گردشگر خارجی و داخلی عموما در هتل ها و اقامتگاه های این شهر است.در این پژوهش به لحاظ اهمیتیکه مراکز اقامتی در اسکان و اقامت همراه با آرامش دارند، این مراکز از لحاظ سبک معماری و تاثیر آن در جذب گردشگران ایرانی وخارجی مورد بررسی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

سبک معماری ، اقامتگاه توریستی ، صنعت گردشگری در شیراز