ارزیابی و مقایسه ی آزمایشگاهی تأثیر تثبیت کننده های آهک- میکروسیلیس و آهک- نانوسیلیس در افزایش مقاومت خاك های ریزدانه رسی منطقه مهرشهر کرج تحت آزمایش CBR

خاک های ریزدانه رسی مصالح مناسبی در پروژه های عمرانی محسوب نمی شوند. در این پژوهش تأثیر افزودنی هایآهک، میکروسیلیس و نانوسیلیس بر خاکهای منطقه مهرشهر کرج با طبقه بندی یونیفاید CL (رس با حد خمیری کم)مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. پس از مطالعات مختلف مقادیر یک، سه و پنج درصد بعنوان درصد اختلاط آهک و2، 4 و 8% به عنوان درصد اختلاط میکروسیلیس و نانوسیلیس انتخاب شد. در ادامه افزودنی های آهک، میکروسیلیس ونانوسیلیس با نسبت های متفاوت با خاك در درصد رطوبت بهینه مخلوط شد و پس از زمان های عمل آوری 7 و 28 روزهتحت آزمایش CBR قرار گرفتند. در پایان مشخص شد نمونه های دارای 3 درصد آهک و 2درصد میکروسیلیس یانانوسیلیس می توانند علاوه بر جهش لازم در مقادیر CBR و با توجه به صرفه اقتصادی نسبت به سایر مقادیر، به عنواننمونه های بهینه انتخاب شوند. ماکزیمم مقدار CBR نمونه های تثبیت شده با افزودن آهک و میکروسیلیس در نمونه های28 روزه مساوی 424 % بود که در مقادیر 5% آهک و 8% میکروسیلیس به دست آمد و ماکزیمم مقدار CBR نمونه هایتثبیت شده با آهک و نانوسیلیس در دوره 28 روزه برابر 464 % بود که در مقادیر 5% آهک و 8% نانوسیلیس حاصلگردیده است.

کلیدواژه ها:

تثبیت ، ریزدانه ، رسی ، CBR ، آهک ، میکروسیلیس ، نانوسیلیس ، مهرشهر ، کرج