بررسی چسبندگی بین بستر بتنی و ملات اصلاح شده با پلیمر با استفاده از آزمون "کشیدن از سطح"

با توجه به کاربرد فراوان مصالح بتنی در ساخت و سازها لذا تعمیرات این نوع سازه ها امری اجتناب ناپذیر می باشد. برای تعمیرات سازه های بتنی می بایست از مصالحی استفاده گردد که علاوه بر شباهت مشخصات مکانیکی آن با بتن، دارای چسبندگی مناسب باشد. یکی از این مصالح، ملات های اصلاح شده با پلیمر می باشد. لذا در این مقاله با به کارگیری آزمون کشیدن از سطح اقدام به اندازه گیری مقاومت چسبندگی کششی بین ملات تعمیری اصلاح شده با پلیمری و بستر بتنی شده است بدین منظور از پلیمر استایرن بوتادین رابر در نسبت های مختلف 10، 15 و20 درصد نسبت به سیمان در ملات ها استفاده شده است. نتایج حاصله بیانگر افزایش مقاومت چسبندگی کششی بین ملات تعمیری و بستر بتنی با افزودن پلیمر استایرن بوتادین رابر می باشد همچنین افزودن 15 درصد پلیمر دارای بیشترین تاثیر مثبت بر مقاومت چسبندگی بین ملات و بتن بستر می باشد.

کلیدواژه ها:

چسندگی کششی ، آزمون کشیدن از سطح ، ملات ، بتن