ارتباط بین خصوصیات کیفی اطلاعات مالی و مدیریت سود با تاکید بر نوع مالکیت (طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران)

اطلاعات حسابداری مالی منبع مهم و سودمندی برای تصمیم گیری گروه ها طرف قرارداد و همچنین منبع اصلی در ارزیابی ظیفه مباشرت مدیر محسوب می شود. کیفیت اطلاعات در گزارشگری مالی موجب کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، هزینه سرمایه و مدیریت سود می شود. این پژوهش به بررسی ارتباط بین خصوصیات کیفی اطلاعات مالی طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران و مدیریت سود با تأکید بر نوع مالکیت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی بوده و از بعد روش شناسی از نوع تحقیقات علی (پس رویدادی) است. جامعه آماری پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک ، 149 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب، و دوره زانی آن بین سال های 1389 تا 1394 است. روش مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای و برای آزمون فرضیه های پژوهش از رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شده است. در این پژوهش خصوصیات کیفی اطلاعات مالی با معیارهای ارزش پیش بینی کنندگی، ارزش تأیید کنندگی، بیان صادقانه، احتیاط (محافظه کاری) و کامل بودن اندازه گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین ارزش پیش بینی کنندگی، ارزش تأییدکنندگی و کامل بودن با مدیریت سود ارتباط وجود ندارد. بین بیان صادقانه و مدیریت سود ارتباط منفی معنادار وجود دارد و بین احتیاط (محافظه کاری) و مدیریت سود ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد. مالکیت نهادی بر ارتباط بین خصوصیات کیفی اطلاعات مالی و مدیریت سود تأثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات کیفی اطلاعات مالی ، مفاهیم نظری گزارشگری مالی ، مدیریت سود ، نوع مالکیت