بررسی ردپای اکولوژیکی در ساختمان ها (نمونه موردی: هتل های گردشگری)

روشهای متعددی جهت سنجش اثرات زیستی فعالیتها ،تولیدات و خدمات بشری ابداع و بکار گرفته شده اند. یکی از روشهای سنجش اثرات زیست محیطی، محاسبه ردپای اکولوژیکی به عنوان شاخص اکولوژیکی میباشد. ردپای زیست محیطی بر مبنای سنجش مقدار زمین موردنیاز جهت فراهم کردن خدمات و امکانات و یا انجام فعالیتها در مقایسه با مقدار زمین (منبع) موجود میباشد. مقدار زمین موجود در کره زمین، در فراهم کردن تمام نیازهای انسان محدود می باشد و سهم عادلانه هر انسان از منابع کره زمین (با جمعیت 7 میلیارد نفر در سال 1,8 (2009 هکتار در مقیاس جهانی است. درصورتیکه وضع موجود ردپای اکولوژیکی 2,8 هکتار جهانی به ازای هر نفر میباشد. گردشگری با رشد پیشرونده، یکی از صنعتهای مصرف کننده شناخته میشود و رشد سریع آن تغییرات اجتماعی، اقتصادی و اکولوژیکی بسیاری را به دنبال دارد. میزان مصرف انرژی و آلودگی های زیست محیطی در هتلها به عنوان یکی از فضاهای خدماتی در گردشگری قابل توجه می باشد. بخش اقامتی بیش از % 15 از ردپای اکولوژیکی در گردشگری را شامل می شود. بنابراین این مقاله در نظر دارد اثرات اکولوژیکی بخش اقامتی در گردشگری را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، ردپای اکولوژیکی ، معماری گردشگری