بازخوانی نگرش سنتگرایان به تکنولوژی و نسبت آن با معماری معاصر ایران

جریان سنت گرایی به عنوان واکنشی نست به ظهور مدرنیته و مواجهه با تکنولوژی، در گفتمانهای مختلف نقشی موثر ایفا کرد. در گفتمان معماری معاصر ایران نیز از دهه ی چهل شمسی بدینسو میتوان رد پای این جریان را مشاهده نمود. ضدیت سنت گرایان با تکنولوژی از یکسو و ظهور معمارانی با گرایش به نظریه پردازان سنت گرایی در ایران، این مسئله را مطرح ساخت که چطور میتوان به بازخوانی نگرش به تکنولوژی و نحوه ی ارتباط آن با معماری معاصر ایران پرداخت. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تحلیل گفتمان، مبتنی بر داده های تاریخی و تفسیر نمونه ها در صدد پاسخگویی به این سوال برآمد که نگرش سنت گرایان به تکنولوژی چگونه بر معماری معاصر ایران تاثیر گذاشت؟ نتایج تحقیق نشان داد که گفتمان سنت گرایی با نفوذ به مبانی اندیشه ای طیفی از نخبگان هنر و معماری، راه راه را بر گرایش به عناصر برگرفته از معماری سنتی و پنهان ساختن به کارگیری تکنولوژی در آثار طرح شده سوق داد.

کلیدواژه ها:

»سنت گرایی« ، »معماری معاصر ایران« ، »تکنولوژی و معماری« ، »سنت در معماری« ، »مدرنیته و معماری«