تاثیر و نحوه به کارگیری سازه در تاریخ معماری معاصر
محل انتشار: دومین کنفرانس محیط زیست، عمران ،معماری و شهرسازی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 444
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CECAUD02_041
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1399
چکیده مقاله:
معماری یک ارگانیسم است بدان معنا که تک تک عناصر آن می باید در ارتباط با یکدیگر و هرکدام متناسب با کلیت یک اثر و نظم و نظام پیش بینی شده آن تعریف و تثبیت شوند با چنین فرضی نمی توان به عنصر برجسته سازه تنها یک وظیفه مجزا از کل را داد و انرا از برقراری نسبت و تناسب با سایر اجزا هرچند خرد بی نیاز کرد بلکه سازه و فرم معماری باید در تعامل بایکدیگر باشند روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و نیز روش استدلالی برای تحلیل جداول بهره خواهیم برد و ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، ابزار مشاهده و اطلاعات کتابخانه ای (بررسی مستندات تاریخی و منابع دست اول)می باشد. لذا مقاله حاضر با هدف بررسی سه مولفه فرم، عملکرد و معنا که از تعامل میان سازه و فضا تجلی می یابد هریک تامین کننده کیفیت های فضایی و ادراکی متفاوتی در شکل دهی فضای معماری محسوب می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا مقدمی مونقی
دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
افشین قربانی پارام
عضو هیئت علمی دانشگاه ازاد اسلامی واحد دماوند