بررسی رابطه بین پویایی آموزشی با خودپنداره تحصیلی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین پویایی آموزشی با خودپنداره تحصیلی در دانشجویان می باشد. نوع پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و از لحاظ استراتژی، همبستگی است و روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهشحاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی واحد کرمانشاه تشکیل داده ند که. با توجه به گستردگی جامعه، 384 نفربا توجه به جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش از پرسشنامه پویایی آموزشی شفیع پورو همکاران (1397)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی لی و وانگ (2005) استفاده شد. جهت تحلیل داده های جمع آوری شده ازپرسشنامه از آمارهای توصیفی و استنباطی استفاده شد. در بخش استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون از طریق نسخه 24 نرم افزار SPSS استفاده شد. با توجه به آزمون ضریب همبستگی پیرسون به عمل آمده، مشاهدهشد که در بین پویایی آموزشی و خودپنداره تحصیلی از نظر آماری رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. متغیر پویاییآموزشی، 22/5 درصد از متغیر خودپنداره تحصیلی را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

پویایی آموزشی ، خودپنداره تحصیلی ، دانشجویان