تشخیص بتن خود تراکم و تأثیر تراکم بر بتنهای با کارایی بالا

محدودیتهای بتن خود تراکم و دشواری در تهیه طرح اختلاطی که به طور کامل کلیه ملزومات خود تراکمی را تامین نماید، کاربرد آن در کشور را (حداقل تاکنون) منحصر به چند مورد خاص نموده است. واقعیت این است که تاکنون کلی ترین معیار خود تراکمی توسط استانداردهای تدوین شده نادیده گرفته شده است. هر چند آزمایشات متنوعی برای کنترل کارآیی، ویسکوزیته، قابلیت عبور و پرکنندگی و نیز عدم جداشدگی بتن خود تراکم تهیه و تدوین گردیده، امما ماحصل امر یعنی تمایز اصلی و مفهومی بتن معمولی با کارایی بالا و بتن خود تراکم که همانا تامین کننده کلیه نتایج آزمایشات (دانسیته، مقاومت فشاری، درصد هوا، پایای و ...) بدون اعمال انرژی اضافه است مورد توجه نبوده و به عنوان آزمایشات کنترلی اولیه پیشنهاد نگردیده است. در این تحقیق ضمن ارائه معیار اصلی خود تراکمیف تاثیر تراکم بر بتنهای با کارآیی بالا با استفاده از دو طرح اختلاط متفاوت که در ساخت بتن اسکله دیافراگمی در پروژه طرح توسعه مجتمع بندی شهید رجایی بندرعباس (بزرگترین مجتمع بندری کشور) استفاده شده اند، مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته و پیشنهاداتی در نجوه نمونه گیری از این نوع بتن ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

بتن ، کارآیی بالا ، وزن مخصوص ، خود تراکم ، نمونه گیری