سنجش کارآیی آموزش ایمنی راه

این مقاله برنامه های آموزش ترافیک را در ایران و بعضی از کشورها مورد تحقیق، بررسی وارزیابی قرار داده و کارایی برنامه ها و تشکیلات اجزای آنها و شباهتها و تفاوتها با دیگر زمینه های آموزش را در هدف خود دارد. نتیجه این مطالعه را میتوان در سه گروه aارزیابی که شامل محدودیتها ونقص در تداوم برنامه های آموزشی، عدم درنظرگیری تصادفات بعنوان معیار ارزیابی و توجه زیاد به افراد با سن کم که هنوز دوره نوجوانی را طی میکنند و نمی توانند گروه هدف باشند و b مقایسه با آموزش ارتقاء سلامت که دربرگیرنده موضوع تشابه آموزش ایمنی ترافیک با الگوهای آموزش بهبود سلامت، کمبود مطالعات ارزیابی سیستماتیک بعنوان مانع پیشرفتبرنامه ها وc اجزای تاثیرگذار که عوامل موثر نظیر سن مناسب شروع و تداوم آموزشایمنی ترافیک، چگونگی آموزشبصورتانفرادی یا گروهی، شبیه سازی کوچکصحنه یادگیری، استفاده از انواع وسایل کمکآموزشی مانند نمایش فیلم ، بازی با وسایل روی میزو پوستر دسته بندی کرد.

کلیدواژه ها:

آموزشایمنی راه ، تصادفات ، رفتار ، کارآیی ارزیابی ، بچهها