بررسی کارایی برخی علف کشها در کنترل شیمیایی علف هرز گوشاب

گوشاب از علف های هرز آبزی مانداب ها و کانال های آبیاری حاشیه شالیزارها است که اراضی برنج را مورد تهاجم قرار می دهد. این علف هرز چند ساله خزنده دارای استولون و ریزوم های عمقی س ست می باشد که هنگام وجین پاره شده و رشد مجدد پس از وجین دستی را سبب می شود. این ویژگی گوشاب انجام وجین های متوالی را در کنترل دستی این علف هرز اجتناب ناپذیر می سازد. گوشاب در کانال های آبرسانی شبکه آبیاری س د سپیدرود رشد نموده و بذور سبک و شناور آن، امکان گسترش این علف هرز در سطح شالیزارهای استان گیلان را فراهم نموده است. حداقل سه مرتبه وجین دستی و هر بار بطور متوسط ‮‭250‬ ساعت در هکتار برای کنترل دستی گوشاب لازم است که حدود 2 برابر میانگین زمان لازم برای کنترل دستی تمام علف های هرز شالیزار است. سه آزمایش به منظور ارزیابی کارآیی علف کش های رایج و برخی علف کش های جدید انتخابی شالیزار برای کنترل شیمیایی گوشاب اجرا شد. در آزمایش نخست علف کش های ثبت شده رایج شالیزار در کنترل گوشاب ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که فقط علف کش های سولفونیل اوره (بن سولفورون متیل و سینوسولفورون ) دارای کارآیی خوب (%‮‭95‬ ) در کنترل گوشاب بودند و این علف کش ها کارآیی محدودی (‮‭55‬ % ) در کنترل سوروف نشان دادند. بعلاوه علف کش های بوتاکلر، پرتیلاکلر، تیوبنکارب و اکسادیارژیل دارای کارآیی بسیار خوب در کنترل سوروف (%‮‭95‬ ) و فاقد کارآیی قابل قبول (‮‭35‬ % ) در کنترل گوشاب بودند. در آزمایش دوم اختلاط دو گروه علف کش های فوق الذکر بررسی شد. نتایج بیانگر سازگاری خوب آنها در کنترل تمام علف های هرز شالیزار (%‮‭95‬ ) از جمله گوشاب بود. امروزه تنها یک علف کش سولفونیل اوره (بن سولفورون متیل) در کشور در دسترس است. در آزمایش سوم کارآیی برخی علف کش های دیگر رایج در زراعت برنج دنیا (مت سولفورون، فلوستوسولفورون، پیرازولیتت، پنوکسولام، کلومازون، بیس پایریباک سدیم و کویینکلوراک) در کنترل علف های هرز شالیزار به ویژه گوشاب بررسی شدند. نتایج نشان داد که علف کش های مت سولفورون، فلوستوسولفورون و پیرازولیت دارای کارآیی بسیار خوب (%‮‭90‬ ) در کنترل گوشاب بودند. آزمایشات تکمیلی با علف کش های جدید در صورت درخواست بخش خصوصی برای ثبت آنها انجام خواهد شد. کلمات کلیدی: برنج، روغن واش، وجین دستی، کنترل شیمیایی، نشاکاری