تعیین قابلیت آبخوان جارمه از نظر راندمان تغذیه بعد از اجرای طرح

در سالهای اخیر با توجه به رشد روز افزون جمعیت و در نتیجه نیاز بیشتر به منابع آب و از طرفی محدود بودن این منابع بویژه در آبهای زیر زمینی در مخازن آبرفتی و کاهش تدریجی حجم آنها بدلیل بهره برداری مداوم شناسایی و بررسی راه حلهای عملی برای تغذیه مجدد این منبع حیات بخش الزامی است. دشت مورد مطالعه جزئی از مخروط افکنه وسیه رودخانه دز است. آنچه وضعیت هیدرولوژی منطقه بیان میدارد تاثیر جریانهای سطحی موجود در تشکیل آبخوان دشت می باشد. با توجه به مطالعات انجام شده قبل از اجرای طرح بر اساس نقشه تراز آب زیر زمینی و شبکه تیسن مقاطع ورودی و خروجی جریان آبهای زیر زممینی تعیین و تعداد 5 مقطع یا جبهه ورودی جریان آب زیر زمینی به آبخوان دشت تشخیص داده شده است. بر اساس محاسبات انجام شده در مقاطع مورد نظر با استفاده از مقادیر (T) قابلیت انتقال و گرادیان هیدرولیک حدود 46/26 میلیون متر مکعب سالانه از طریزق این جبهه ها وارد سفره آبهای زیر زمینی منطقه طرح می شود و تنها خروجی آبخوان در قسمت جنوبی دشت قرار داردکه با توجه به محاسبات انجام شده حدود 8 میلیون مترمکعب سالاه از این مقطع از آب زیر زمینی خارج می شود. با توجه به وضعیت هدروگراف واحد دشت ملاحظه میگردد که آبخان بعبارتی سطح آب زیر زمینی بعد از اجرای طرح دچار تغییراتی گردیده است، ملاحظه ارقام نشان میدهد تغذیه آبخوان نسبت به تخلیه سالنه با توجه به خشکسالیهای اخیر و بهره برداریهای بعمل آمده در سالهای اخیر با افزایش سطح آب و در واقع با افزایش حجم روبرو بوده است. همانطور که هیدروگراف نشان می دهد آبخوان در دوره بعد از اجرای طرح 3/38 متر افزایش سطح آب داشته که در دوره قبل از اجرای طرح افزایش 1/72 متر را نشان می دهد. در محدوده بیلان با استفاده از رابطه h.s دلتا A = V دلتا، تغییرات حجم مخزن محاسبه شده چنانچه در دوره قبل از اجرای طرح 13/76 میلیون متر مکعب افزایش حجم مخازن ثبت گردیده است و بعد از اجرای طرح 27/04 میلیون متر مکعب افزایش حجم روبرو بوده است که این امر نشان دهنده تاثیر روند مثبت تغذیه سفره بعد از اجرای طرح آبخوان در منطقه بوده است.

کلیدواژه ها:

آبخوان ، جارمه ، مخروط افکنه ، قابلیت انتقال ، تغییرات حجم