بررسی روند بیابانی شدن اراضی متاثر از شوری خاک به روش سنجش از دور

توجه به بیابانی شدن که به تخریب اراضی در نواحی خشک و نیمه خشک مرطوب اطلاق می گردد ، از مسائل مهم مرتبط با مد یریت خاک و آب به شمار می آید . شاخص های متفاوتی برا ی تخریب اراضی ارائه شده اند که از آن میان اشباع و شور شدن خاک ، بیشترین ع امل بیابانزایی را به خود اختصاص داده است . در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست تی ام، بیابان حاشیه شهرستان سبزوار مورد بررسی قرار گیرد. از آنجا که شوری مهمتر ین عامل بیابانزایی تعریف شده است ، بر اساس الگویی که به طور متوسط ، یک نمونه را در 1000هکتار به خود اختصاص میداد ، نمونه هایی از خاک برداشت گردید. پوشش گیاهی در این نقاط یادداشت برداری و عامل های مرتبط با شوری خاک نمونه ها در آزمایشگاه اندازه گیری شد . با استفاده از ترکیب سه باندی 21RGBS در پس زمینه مرحله طبقه بندی و نتایج آزم ایشات نمونه های خاک ، نقشه شوری خاک در 6 کلاس تهیه و رقومی گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که علیرغم کاهش، اراضی با شوری متوسط و افزوده شدن به سطح اراضی کم شور، در مجموع سطح اراضی شور نسبت به گذشته تغییر چندانی نداشته است.