نقش ترکیبات فنلی موجود در اسفند در کنترل پایدار علف هرز پیچک صحرائی

اسفند گیاهی با دامنه وسیعی از خصوصیات داروئی می باشد. اطلاعات در زمینه خاصیت علفکشی قسمتهای مختلف این گیاه محدود می باشد. هدف از این مطالعه بررسی پتانسیل بازدارندگی عصاره آبی برگ و ریشه اسفند بر جوانه زنی و رشد اولیه پیچک و شناسائی ترکیبات سمی مسئول این خاصیت می باشد. نتایج آزمایش بیانگر آن است که عصاره برگ خاصیت بازدارندگی بیشتری نسبت به عصاره ریشه داشت. بطور مثال غلظت 16 درصد عصاره برگ، جوانه زنی، طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه ومقدار کلروفیل پیچک را بترتیب26، 58 ، 64 و 35 درصد کاهش داد در حالیکه این کاهش بترتیب در حدود 7، 38 ، 29 ، 19 درصد برای عصاره ریشه بود. مقدار قابل توجه ای از ترکیبات فنلی در عصاره تهیه شده از قسمتهای مختلف اسفند مشاهده گردیدو میزان بازدارندگی در رابطه مستقیم با غلظت این ترکیبات بود. روی هم رفته مقدار کل فنلیک اسیدهای موجود در برگ درمقایسه با ریشه بیشتر بود. برای نمونه در غلظت 16 درصد عصاره، غلظت ترکیبات فنلی موجود در برگ اسفند2/7 برابر ریشه آن بود. مقدار بالاتر ترکیبات فنلی موجود در برگ ممکن است دلیل بالاتر بودن خاصیت بازدارندگی آن باشد. بطور کلی نتایج این تحقیق نشان دهنده توانائی اسفند در کنترل بیولوژیکی علف های هرز و امکان استفاده از این گیاه در اکوسیستم های زراعی برای مدیریت پایدار علف های هرز می باشد