بهبود الگوریتم مسیریابی AODV براساس کیفیت بسته ها

شبکه های سیار موردی به شبکه هایی گفته می شود که نودها در آن بصورت مختار و ازادانه حرکت می کنند هر نود دراین شبکه ها به عنوان یکنود و هم به عنوان مسیریاب عمل می کند مسیریابی در پروتکل های این شبکه ها به سه دسته تقسیم می شود اولی مسیریابی پیش گستر، دومی مسیریابی واکنشی، و سومی مسیریابی براساس موقعیت می باشد کنترل ترافیک ایجاد تعادل بار انجام بهترین تلاش برای انتخاب مسیر و گم شدن بسته های روی شبکه از عوامل مهمدراین شبکه های مباشند مادراین مقاله روشی را ارائه میدهیم که بوسیله آن بهترین تلاش برای انتخاب مسیر انجام می شود که موجب تعادل بار و کنترل ترافیک در شبکه و کاهش تعداد بسته های گم شده برروی شبکه و افزایش اطمینان پذیری میسر می گردد.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی ، مسیریابی AODV ، بهترین تلاش ، تعادل بار ، قابلیت اطمینان ، بسته های گم شده