بهبود مسیریابی شبکه های سیار موردی با کاهش سربار مسیریابی

امروزه شبکه های سیار موردی از اهمیت بالایی برخوردارهستند بطوریکه جنبه های مختلف این شبکه ها موضوع بسیاری از تحقیقات می باشد به دلیل پویای توپولوژی مسیریابی دراین شبکه ها با چالشهای زیادی روبروست یکی از کارهایی که برای بهبود مسیریابی می توان انجام داد استفاده از پارامترهای حرکتی یعنی موقعیت جهت و سرعت گره ها در شبکه می باشد دراین مقاله روشی ارایه شده است که با استفاده از این اطلاعات بسته های مسیریابی را بصورت گزینشی برای نودهای شبکه ارسال می کند بدین صورت که تنها بسته مسیریابی برای همسایگانی ارسال می شود که در مسیر مبدا تا مقصد قرار داشته باشند در ادامه روش پیشنهادی را باشبیه ساز گلوموسیم شبیه سازی نموده و نتایج حاصله کاهش تعداد بسته ای کنترلی ارسالی در مقایسه با الگوریتم پایه ای AODV نشان میدهد

کلیدواژه ها:

شبکه های سیار موردی ، مسیریابی ، سربار مسیریابی ، اطلاعات مکانی