تأثیر کود گاوی و بافت خاک بر رشد و ترکیب شیمیایی، گره زایی و قرائت کلروفیل مترسویا(Glycine max. L.) و ویژگی های خاک پس از برداشت گیاه

ماده آلی ب هدلیل اثرات مثبت فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی، در حاصلخیزی خاک نقش مهمی دارد (Tiessen Reeves, 19971994 ). بنابراین استفاده از کودهای آلی از روش های موثر در حفظ بیلان کربن آلی خاک و تأمین ; غذای سالم برای انسان و دام است (Walen et al.,( 2001 امروزه به دلایل مختلفی مصرف کودهای آلی کاهش یافته . .و نیاز غذائی گیاهان عمدتًا از طریق مصرف کودهای شیمیایی تأمین م یشود (ح قنیا و کوچکی، ۱۳۸۰ )سویا در گستره وسیعی از خاکها در صورت وجود زهکش مناسب قابل کشت است ولی خاکهای شنی برای این گیاه مناسب نیستند. اگرچه کاشت و خروج دانهال سویا از خاکهای سنگین رسی ممکن است با اشکال روبرو شود ولی پس از استقرار گیاه، سویا بهتر از هر محصول دیگری با خاکهای سنگین سازش دارد. خاکهای با بافت متوسط برای زراعت سویا ( اید هآل می باشند (لطیفی، ۱۳۷۵) هدف از پژوهش حاضر ارزیابی گلخان های تأثیر سطوح کود گاوی و بافت های مختلف خاک بر رشد و ترکیب شیمیایی و گره زایی سویا رقم ویلیامز (Glysine max (L.) Merril Var. Wiliams) و ویژگی های خاک پس از برداشت میباشد. آزمایش به صورت فاکتوریل 3× ۳( ۰ ۲ و ۴ درصد وزنی) و سه نوع بافت ، ۳ شامل سه سطح کود گاوی خاک ( رسی، لومی رس یشنی و لومی شنی) در قالب طرح کام لا تصادفی با سه تکرار بود. گیاهان به مدت هشت هفته در خاک رشد داده شدند. درجه سبزی بر گها (کلروفیل) در دو نوبت به ترتیب پس از چهار هفته و در پایان دوره رشد گیاه با استفاده از کلروفی لمتر دستی مینولتا ( 502 (SPAD- ) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که افزودن کود گاوی بدون توجه به نوع بافت خاک باعث افزایش معنی داری در مقدار میانگین نیتروژن کل سویا شده که با نتایج گزارش شده توسط رسولی ( ۱۳۸۲ ) و کرمی و نیازی ( ١٣٨٤ ) همخوانی دارد. کاربرد کود گاوی همچنین باعث افزایش معن یدار میانگین قرائت کلروفی لمتر (CMR) گردید. میانگینCMR در بافت لوم یشنی نسبت به دو بافت لوم یرس یشنی و رسی کمتر بود. میانگینCMR بین دو بافت رسی و لومی رسی شنی تفاوت معنی داری نداشت