بررسی استفاده از ژل های پلیمری جهت کنترل پدیده آبدهی در چاههای نفت و گاز

تولید آب اضافی و غیر قابل بهره برداری یکی از معضلات بزرگ مخازن هیدروکربوری با پیشران آب است. این پدیده باعث افزایش گرادیان فشار بین انتها و ابتدای چاه شده و کاهش دبی حجمی هیدروکربور از مخزن به چاه تولیدی را به همراه خواهد داشت. آب خروجی همچنین باعث بروز مشکلاتی نظیر خوردگی در دستگاهها، هزینه جداسازی، هزینه انتقال و ... می شود. در میان روشهای کنترل مخروطی شدن، ژلهای پلیمری کاربرد روز افزونی دارد. این ژلها با سد نمودن راه عبور آب، از همراه شدن آن با هیدروکربور خروجی جلوگیری به عمل می آورد. در این تحقی ق ابتدا هرزروی آب از مخزن به داخل چاه تولیدی، چگونگی و نحوه تولید آن مورد بررسی قر ار گرفته است . سپس روشهای ممکن برای جلوگیری از هرزروی آب ذکر و روش ممکن برای جلوگیری از هرزروی آب ارائه می شود. همچنین ضمن آشنایی با ژلها عوامل مختلف اثر گذار بر ساختار ژل پلیمر، زمان ژل شدن و سینتیک ژل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

تولید آب اضافی ، مخازن هیدروکربوری ، مخروطی شدن ، ژلهای پلیمری