اثر کاتیون های Ca، NH4، Na، K و آنیون های NO3، Cl، PO4 روی آبشویی عناصر سنگین در خاک های آلوده

پا کسازی خا کهای آلوده به عناصر سنگین یکی از مشکلترین و مهمترین اقدامات مهندسین محیط زیست است. انسان برای اصلاح خا کهای آلوده که غالبًا خود عامل این آلودگیهاست دست به ابداع تکنیکهایی در این زمینه زده است. یکی از این تکنیکها استفاده از ترکیبات شیمیایی میباشد. در مبحث آلودگی خاک معمولا برای انتقال فلزات و آلوده کننده ها، از رو شهای آبشویی و عوامل عصاره گیر استفاده میشود. آبشویی سبب انتقال آلاینده ها از فاز جامد به فاز محلول میگردد. در زمینه آبشویی تا کنون بررسیهای زیادی صورت گرفته است. توفیقی و سلماسی ( ۱۳۷۸ ) در بررسی حرکت عناصر Pb و Cd ،Ni در خا کهای تحت آبیاری با فاضلاب جنوب تهران نتیجه گرفتند که این سه عنصر بیشتر در قسمت های سطحی خاک تجمع یافته و حرکت زیادی به قسمت های پایین پروفیل نداشت هاند و در بین سه عنصر فوقPb حرکت بیشتری به قسم تهای پایین پروفیل خا کها داشته است ( ۱ ). بررس یهای استرک و ریشتر ( ۱۹۹۷ ) در زمینه تحرک عناصر سنگین نشان م یدهد که در خا کهای شنی نیز شستشوی عناصر سنگین ناچیز است ( ۶). وارسته ( ۱۳۸۴ ) در بررسی خا کهای آلوده استان همدان به عناصر سنگین به این نتیجه رسید که در خاک های مورد مطالعه با افزایش مقادیرEDTA غلظت روی، کادمیوم، نیکل، مس و ، سرب در بخش تبادلی افزایش یافت. طبق این نتایج EDTA سبب افزایش حلالیت و حرکت این عناصر در خاک م یشود. عناصر بخش محلول و تبادلی بیشترین تحرک را داشته و م یتوانند به وسیله گیاه جذب شوند و یا وارد آ بهای زیرزمینی شوند ( ۳). جلالی و خانبلوکی ( ۲۰۰۷ ) در بررسی حرکت عناصر سنگین با استفاده از ستو نهای آبشویی به این نتیجه رسیدند که محلولEDTA نسبت به محلو لهای کلرید کلسیم و عصاره کود مرغی توانایی بیشتری برای آبشویی عناصر سنگین از خاک دارد ( ۵). تا کنون مطالعات زیادی در زمینه تأثیر کاتیو نها و آنیو نها بر حرکت عناصر سنگین در خاک های آلوده صورت نگرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر کاتیو نهای Ca، NH4، Na، K و آنیون های NO3، Cl، PO4 روی آبشویی عناصر سنگین در برخی از خا کهای استان همدان میباشد.